Saturday, November 05, 2005

Poemas de Federico García Lorca en totonaco.

Arbolé arbolé
Federico García Lorca


Arbolé arbolé
seco y verde.
La niña del bello rostro
está cogiendo aceituna.
El viento, galán de torres,
la prende por la cintura.
Pasaron cuatro jinetes,
sobre jacas andaluzas
con trajes de azul y verde,
con largas capas oscuras.
"Vente a Córdoba, muchacha."
La niña no los escucha.
Pasaron tres torerillos
delgaditos de cintura,
con trajes color naranja
y espada de plata antigua.
"Vente a Sevilla, muchacha."
La niña no los escucha.
Cuando la tarde se puso
morada, con luz difusa,
pasó un joven que llevaba
rosas y mirtos de luna.
"Vente a Granada, muchacha."
Y la niña no lo escucha.
La niña del bello rostro
sigue cogiendo aceituna,
con el brazo gris del viento
ceñido por la cintura.
Arbolé, arbolé,
seco y verdé.

Kíwi kíwi
skakni chu stákga.
Wa xa lustlan tsumat
púxmaj katstalánka.
Wa un, xa chalhman kgawása,
chipaniy xtampulákgni.
Titaxtukgolh kgalhatati luwanan
putawakgakgolh xkistankajkán,
lhakganankgoy spupúku chu skayiwa
xa lhman chu tsitsákga xlikasnikán.
"Katat k-Kórdoba, tsumat."
Wa tsumat ni makgaxmáta.
Khalhatútu xmakgtakgalhnanin takgalhin,
lakkgatsu,
smukukújwa lhakganankgoy
chu xa makgan snapápa xlikankán.
"Katat k-Sebiya, tsumat."
Wa tsumat ni kakgaxmáta.
Akxni kakgotanun lhpopókgo lalh
chu tsukunit tsiswán,
titaxtulh chatúm kgawása
xlima tampustúm stlan xánat.
"Kaw k-Granada, tsumat."
Chu wa tsumat ni kgaxmáta.
Wa xa lustlan tsumat
chuntiyá púxmaj katstalánka,
chu xa lhpupúkgo xpákni un
chuntiyá chipanit xtampulákgni.
Kíwi kíwi
skakni chu stákga.

Alberto Becerrril Cipriano, Ojarasca, suplemento de La Jornada, noviembre 2004.

1 Comments:

At 7:32 PM, Anonymous Anonymous said...

a mi me parese hermoso el poema más por que estoy interesada en el lennnnguaje totonaca me pare se geneal porfavor sigan´escribiendo mas poemas

 

Post a Comment

<< Home